Ismi Değişen Yerler 2

ÖZYURT
Köyün eski adı “Bosala”dır. Köy, Bizans dönemine ait “Bassala” kenti kalıntıları üzerine kurulmuştur. Özyurt, Kâzımkarabekir’in bir çiftliği iken 1900-1905 yıllarında Romanya ve Bulgaristan’dan gelen Türk soydaşlarımızın yerleşmesiyle kurumuş ve gelişmiştir. Yörenin topraklarının verimli olması ve göçmenlerin burayı yurt edinmesi anısına köye, “Özyurt” ismi verilmiştir.

SİNCİ
Kazımkarabekir İlçesinin bir yaylağı iken 1970 yılında bağımsız köy olmuştur. İsmi (Çiftliği) yörenin özelliğinden almıştır. “Sin” Türkçe’de Çukur Mezar anl***** gelir ki, etrafı Halka Dağı denilen tepelerle çevrili olan sinci çukurda kalır, “ce” eki de eklenerek “Sinci” denmiş ama zamanla daha kolay okunması için “Sinci” olarak telaffuz edilmiştir.

SARIVELİLER İLÇESİNE BAĞLI KÖYLER
ADİLLER
Köy Karamanoğlu Beyliği döneminde kurulmuştur. Adil adında bir oba beyinin, obası ile buraya yerleşip çoğalmasıyla köy kurulmuş ve köye, “Adiller” ismi verilmiştir.

CİVandERE
Köyün eski ismi “Celederesi”dir.Turcalar köyünün bir mahallesi iken ayrılarak kurulmuş bir köydür. Köy ismini kurulduğu yöredeki dereden aldığından Köye “Civandere” ismi verilmiştir. Genç , gür, ince, uzun ağaçları olan dere anlamındadır.

CİVLER
Civler kelime anlamı sözünde sağlam, iyiliksever, Kahraman anl***** gelir. Bu köyde yaşayan insanların dürüst, vatanına ve Milletine bağlı olmalarından dolayı bu isim “Civler” ismi verilmiş olabilir.

ÇEVREKAVAK
Köyün eski adı “Mencek”dir. Uğurlu ve Adiller köyleri arasında kurulmuş bir köydür. Dere içerisinde Kavak yetiştirilmesinden dolayı Köye, Kavak civarı, kavak yöresi anl***** gelen “Çevre kavak” ismi verilmiştir.

ÇUKURBAĞ
Etrafı dağlarla çevrili, çukurda bağ ve bahçelikler içerisinde şirin bir köydür. Bu yörede bahçelere “bağlık” ismi verildiğinden köyün etrafı da bağlık ve bahçelik olması nedeniyle köye “Çukurbağ” ismi verilmiştir.

DARAN
Dumlugöze’nin bir mahallesi iken, sonradan müstakil köy olmuştur. Daran, “Daren” kelimesinden bozularak kullanılmış; saklayan, tutan, ulaştıran, kavuşturan, getiren anlamlarına gelir.

DUMLUGÖZE
Köyün eski adı “Muzvadı”dır. Ormanlık bir alan içinde kurulmuştur. Sarıvelilerin en uzak köyüdür. “Dumlugöze” gözü yaşlı anl***** gelen bir kelimedir. Köyün gelir durumu çok düşüktür, geçim sıkıntısı mevcuttur. Bu nedenle ve eskiden tek ilçe olan Ermenek’e uzaklığı nedeniyle bu isimin verilmiş olduğunu sanıyoruz.

ESENTEPE
Köyün eski adı “Lamos”tur. Köyün devamlı rüzgar esen bir tepe üzerinde kurulmuş olmasından dolayı “Esentepe” ismi verilmiştir. Şairi ve okuyanı çoktur.

GÜNDER
Çukurbağ Hisarı denilen tarihi kale kalıntısının kuzey doğusundaki düzlükte kurulmuş bir orman köyüdür. Köyün düz yerde kurulmuş olması nedeniyle aydınlık, güneşlik anl***** gelen “Gün” ile, içinde anl***** gelen “Der” kelimelerinin birleştirilmesiyle; aydınlık, güneşlik içindeki yer anl***** gelen “Günder” ismi köye verilmiştir.

IŞIKLI
Köyün eski adı “Fet” tir. Işıklı, etrafı ormanlarla kaplı, aydınlık düz yerde kurulmuştur. Bu nedenle Köye nurlu, şavklı anl***** gelen “Işıklı ismi verilmiştir.

KOÇAŞLI
Köyün eski adı “Mulumu” (Mulumulu)’dur. Köyün etrafında Koçaş ormanları bulunduğundan köye “Koçaşlı” ismi verilmiştir.

ORTAKÖY
1967 yılına kadar Turcalar’ın “Kızılcakışla” adında bir mahallesi iken, Civandere, Civler, Çevrekavak ve Adiller köylerinin ortasında kurulmuş olması nedeniyle köye, “Ortaköy” ismi verilmiştir.

UĞURLU
Ermenek-Göktepe yolu üzerinde tarihi eskilere dayanan bir köydür. Uğurlu; İyilik getirdiğine inanılan, kutlu, meymenetli, mübarek anl***** gelen bir kelimedir. Bu nedenle köye “Uğurlu” ismi verilmiştir. Halkının tam***** yakını tahsillidir.
Karamanoğlu Beyliğinin kurucusu Karaman Bey’in İsminden hareketle Şehrin, Larende olan eski ismi Cumhuriyetin ilanından sonra “KARAMAN” olarak değiştirilmiştir.

AYRANCI İLÇESİ
Ayrancı Kırım’dan gelen Tatar Türklerinin yerleşmesiyle kurulmuştur. Yavuz Sultan Selim’in Mısır seferine giden ordusuna ayran ikramı ile susuzluğunu gideren Ayran Dede’nin İsminin hatırası olarak buraya “Ayrancı” adı verilmiştir.

BAŞYAYLA İLÇESİ
Ermenek’ten ayrılarak, Başköy ve Kirazlıyayla köylerinin birleşmesiyle “BAŞYAYLA” İsmi verilmiş ve İlçe olmuştur.

ERMENEK İLÇESİ
Önceleri Marassa, Maraspolis, Germanikapolis olan İlçenin adı, daha sonraları İremnak olarak değişmiş, zaman içerisinde daha kolay telaffuz edilmesi nedeniyle de “Ermenek” şekline dönüşmüştür.

KÂZIMKARABEKİR İLÇESİ
Şark Cephesi komutanı, Atatürk’ün silah arkadaşı Kâzımkarabekir Paşanın doğum yeri olması nedeniyle, eskiden Gaferiyat ve Kasaba olan İlçenin ismi “Kâzımkarabekir” olarak değiştirilmiştir.

SARIVELİLER İLÇESİ
Sarıveliler, Turcalar ve Küçük Karapınar Köylerinin birleşmesiyle kasaba, 1990 yılında da ilçe olmuştur. İlçe İsmini buranın kuruluşunda ilk yerleşenlerden Sarıveli isimli bir zattan almaktadır.

MERKEZ İLÇEYE BAĞLI KASABALAR
AKÇAŞEHİR
Kasabanın esas adı “Ağcaşar” dır. Ağca=Akça; Şar’da Kasaba anl***** gelir ki, Ağcaşar, Akçakasaba demektir. Ancak zamanla Akçaşehir daha fazla kullanılır olmuştur. Anlam itibariyle aynıdır.
KILBASAN
Karaman dolaylarında yaşamış olan “


ALİBEYÇİFTLİĞİ
Köyün kuruluşu tarihi kesin bilinmemekle birlikte 1800'lü yılların ortasında kurulduğu söylenmektedir. köy, Ali Bey isminde birinin kurduğu çiftlikte çalışanların çevrede mülk edinip yerleşmeler ile kurulmuştur. Bu yüzden köyün adı "Alibeyçiftliği" olmuştur. 1928 köylerimizde kayıtlı olmayan köy 1915 tarihli haritada Çiftlik adıyla görünmektedir.

ALTIKULAÇ
Köy halkından edindiğimiz bilgiye göre köy 6 hane tarafından 1300'lü yıllardan önce kurulmuştur. köy ismini yörede bulunan kilisenin içinden çıkarılan HZ. İsa'nın altından kulaç halindeki heykelinden almıştır.

BAHADIRLI
Yöredeki en eski köylerden birisidir. Kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemekle beraber Osmanlı devletinin kurulduğu yıllarda Rumeli'ye geçen Türkmenler tarafından kurulduğu sanılmaktadır. Köyün Reyhanlı aşiretinin kollarından Bahadırlı cemaati üyelerinin bir kısmı tarafından kurulduğu sanılmaktadır. Halk ise köyde mezarı bulunan Pa Dede'nin kurduğunu söylemektedir.
1915 haritada görünen köy 1928 Köylerimiz adlı eserde Bayramiç’e bağlı olarak görünmektedir.

BARDAKÇILAR
Köy göçebe yaşayan 15 Yörük ailesinin yöreye yerleşmesiyle kurulmuştur. Cevat Türkay'a göre Yörükan taifesinden olan bardakçı cemaati Ezine kazası Biga sancağında Bozok ve Meras'ta iskan olunmuştur. Köyü kuranların bu cemaate mensup olmasında dolayı köyün bardakçılar adını aldığı tahmin etmekteyiz. köy halkı ise ismini köyde ağaç bardak yapan bir dededen aldığı söylenmektedir.

BİLALLER
Köy ayvacık tarafından göçebe olarak yaşayan Yörüklerin sonradan köyün şimdiki yerine yerleşmeleri ile kurulmuştur. ismini kurucularından olan Koca Bilal denen kişiden almıştır.
1915, tarihli haritada görünmeyen köy 1928 köylerimizde Bayramiç'e bağlı olarak görünmektedir.

BÜYÜK PAŞA
Yöreye eski bir asker gelip yerleşmiş. Bu nedenle köyün adı 'Paşa' konmuş. Manav köyü olmakla birlikte 93 Harbi'nden sonra köye 30 hane muhacir gelip yerleşti. Köy ikiye ayrılarak bir kısmı Paşa-i kebir köyüne oluşturur.

BÜYÜKTEPE (ÇANTEPE)
19. yy sonlarında Çantepeköy’e Küçüktepe, Etilitepeköy’e Büyüktepeköy deniliyordu. Ancak 20. yy.da diğerinin eski önemini kaybetmesi ve Çan’ın yanındakinin büyümesi ile isimlerde değişiklik olmuştur. Köyün kuruluş tarihi bilinmemekle birlikte ismini kurulduğu tepeden aldığı söylenmektedir.

ÇAKIL
Kuruluş tarihi bilinmeyen eski bir köydür. Çevresindeki arazide çakıl taşlarının çok olmasından dolayı “ÇAKIL” adını almıştır. 1915 tarihli haritada ve 1928 Köylerimiz adlı eserde kayıtlıdır. I

ÇALTIKARA
Köyün kuruluş tarihi ve kurucusu tam belli değildir. Köyün eski adı tahtacıdır. Yaklaşık olarak 200 sene önce kurulmuştur olduğu söylenmektedir. Bazı kayıtlarda köyün diğer adı KARAKÖY olarak geçmektedir 1968 Köylerimizde ise Çaltıkara adıyla kayıtlıdır.

ÇAVUŞ
Köyün kuruluş tarihi bilinmemektedir. Ancak 1915 tarihli haritada Çan sınırları içinde olduğu görülmektedir. (Bkz. Harita I) Köyün Caferoğulları, Haşemoğulları, Ramazanoğulları, Donboylar, Zadeler sülaleleri tarafından kurulduğu söylenmektedir. Köy halkından edindiğimiz bilgilere göre eskiden köyün yerindeki çiftliğin sahibinin çavuş olmasından dolayı bu ismi almıştır. Köydeki yerleşim 1985 yılında son bulmuştur.

ÇEKİÇLER
1915 tarihli haritada (Bkz. Harita I) ve 1928 Köylerimiz’de kayıtlı olan köyün kuruluş tarihi ve kurucusu belli değildir. Köyün isminin nereden geldiği kesin olarak bilinmemektedir. Köylülerin verdiği bilgiye göre köydeki iki kişi arasında tartışma çıkmış. Uzun seneler devam eden tartışmadan sonra köy Çekişmişler olarak anılmaya başlanmış. Zamanla bu isim Çekiçler olmuş.

ÇOMAKLI
Köyün adının “Çom Aklı” olarak yazıldığı ve “aklı temiz topluluk” anlamına geldiği köy halkı tarafından söylenmektedir. Köyün adı için diğer bir söylenti ise eskiden köy kadınlarının çamaşırlarını dere kenarında yıkarken çocuklarının dere kenarına fazla yaklaşmamaları için “çomaklı dede geliyor diyerek korkuttuklarına dairdir. Buradan adının ”Çomaklı” olarak söylenir. Çomaklı manav köyü olmakla birlikte ne zaman kurulduğu bilinmemektedir. Köyün yerli halkının yanında Kırşehir ‘den, Biga’nın köylerinden ve 1850 yılında Bulgaristan’dan göç eden muhacirler gelip yerleştir.

DEREOBA(Dere-i Cedid)
Köyün kuruluş tarihi tam olarak bilinmemektedir. Göçebe Yörüklerden 6 hanenin yerleşmesiyle kurulmuştur. 2 vadi başında kurulduğu için bu ismi almıştır. 1928 köylerimizde Bayramiç’e bağlı olarak görülmektedir.

DOĞANCILAR
Köyün kuruluş tarihi kesin bilinmemektedir. 1915 tarihli haritada karşımızda çıkan köy 1928 tarihli köylerimiz adlı eserde Bayramiç’e bağlı olarak gözükmektedir.
Köyün üç defa yer değiştirip en son şimdi bulunduğu yerde yedi hane tarafından kurulduğu söylenmektedir. Köyün Doğancılar ismini alışı köy halkı tarafından şöyle anlatılır:
Bir, gün 2. Murad’ın yolu bu köye düşmüş. Burada yatıya kalmış. Misafirler için hazırlanan özel odada kaldığı (bu odaya şimdi Murat oda denir) gece kendisine hizmet eden köylünün çocuğu olmuş. Padişah çocuğun isminin Murat olmasını istemiş. Sabah köylü odaya geldiğinde misafirin gitmiş olduğunu ve yatağı altında bir mektup bıraktığını görür. Mektubu köyde okuyacak kimse olmadığından bugünkü Paşaköy’de bulunan vakfa götürüp okuturlar. Mektuptan misafirin 2. Murad olduğunu anlarlar. 2. Murad mektupta yedi hane olan köyün adını Doğancı koyduğunu ve civardaki bütün tarlaları kendisine hizmet eden kimsenin çocuğuna verdiğini yazmıştır.
Cevdet Türkay’ın eserinde konar-göçer Türkmen Yörükan'ı taifesinden Doğancılar cemaati Hayrabolu kazası(Vize sancağı), Yenil kazası(Söğüt sancağı), Marmara-i Aydın Kazası(Aydın sancağı), Söğüt kazası (Tırhala sancağı), Vardar-ı Kebir kazası(Selanik sancağı)’na yerleştiği belirtilmektedir.

DONDURMA
Yörükler tarafından kurulan köyde kışların çok soğuk geçmesinden dolayı bu isim verilmiştir. Kuruluş tarihi ve kurucuları tam olarak bilinmemektedir. 1928 köylerimiz adlı eserde Lapseki kazasının merkez nahiyesine bağlı olarak görünmektedir.

DUMAN
Köy adını, yörede yaşayan göçebe bir ailenin yaktığı ateşten çıkan dumanları uzaktan görenlerin ‘hala dumanı tütüyor’ diye söylenmelerinden almış. Köy, çevredeki konar-göçer Yörüklerin şimdiki yerlerine yerleşmeleriyle kurulmuştur. Kuruluş tarihi kesin bilinmemekle birlikte Deli Hüseyinler, Topçular ve İmamoğulları sülaleleri tarafından kurulduğu söylenir. 1928 Köylerimizde Bayramiç’e bağlı olarak görülmektedir.

DURALİ
Kuruluş tarihi bilinmeyen bu köye 1915 tarihli haritada (Bkz. harita 1) rastlamaktayız. Halkın köyün adıyla ilgili olarak anlattığı rivayet ise şöyledir:
Padişah Selimiye Cami’nin yüz pencereli inşa edilmesini istemiş. Mimar Sinan’da söylemesi daha uzun olduğu içim doksan dokuz pencereli yapmıştır. Padişah cami bittikten sonra isteğinin gerçekleşmediğini görünce Mimar Sinan’ı cezalandırmak istemiş. Ancak Mimar Sina ve kalfası Ali o an uçarak gökyüzüne çıkmışlar. Bu yöreye geldiklerinde Sinan kalfasına "Dur Ali" diye bağırmış ve şimdi köyüm olduğu yere indiklerinde ikisi de ölmüş. Şu an köy mezarlığında bulunan iki mezarın bu şahıslara ait olduğu ve köyünde ismini Mimar Sinan’ın kalfasına seslenmesinden almış olduğu söylenir.

ESKİYAYLA
Köyün kuruluş tarihi kesin bilinmemekle birlikte konar göçer Yörükler çeşitli yerlerden gelerek Yenice Kazasının şimdiki Hırdırlar mevkiine yerleşmişler. Daha sonra şimdiki Zeybekçayır Köyü yakınlarına gelmiş. Eskiyayla Köyünü kurmuşlar. Köy adını yüksek bir üzerine kurulmasından almıştır.

Göle
Köyün kuruluş tarihi bilinmemektedir. 1915 tarihli haritada ( Bkz. Harita 1) bulunan köye 1928 tarihli Köylerimiz adlı eserde rastlayamamaktayız. Köy daha önce şimdi ‘Köy yeri’ denilen mevkide kurulmuştur. Tam olarak bilinmeyen bir tarihte bulaşıcı ve kırıcı bir hastalık olmuş. Bu hastalıktan dolayı köy halkı da güney doğuya kayarak düzlük bir yer olan gölün etrafına yerleşmişlerdir. Göl kenarına kurulan bu yerleşim yeride ‘Göleköy’ ismini almıştır.

HACIKASIM
Köyün kuruluş tarihi bilinememektedir. Köy, Hacı Kasım isminde biri tarafından, kurulduğu için bu ismi almıştır. Köy kurulduğunda beş hane idi. 1915 tarihli haritada (Bkz. Harita 1)görülmeyen köy 1928 Köylerimizde Bayramiç’e bağlı olarak görülmektedir.

HALİLAĞA
1915 tarihli haritasına göre köyün eski ismi Kilisealan’dır. (Bkz. harita 1). Bugün, caminin olduğu yerde önceden bir kilise olduğundan dolayı bu adın verildiği söylenmektedir.
Milli Mücadele yıllarında Yunan askerleri köyün batısına saldırdıklarında münazarayı köy halkı kazanmış. Bu mücadele sırasında köyden şehit düşenler adasında Halil adındaki bir gencin ismi daha sonra köye verilmiştir. 1928 Köylerimizde Bayramiç’e bağlı olarak görülmektedir.

HELVACI
Köyün kuruluş tarihi ve kurucuları belli değildir. Yöredeki en eski köylerden biri olan Helvacı köyünün Türklerin Rumeli’ye geçişleri sırasında kurulduğu sanılmaktadır. Köy halkından edindiğimiz bilgiye göre köye ilk gelenler helva yapıp çevre köylere satıyormuş. Köy ismini buradan almıştır. 1915 tarihli haritada Helvacı köyünün hemen yanında Helvacı Dağları bulunmaktadır. Köy 1928 Köylerimizde Çan’a bağlı olarak görülmektedir.
Ayrıca Türkmen taifesinden Helvacı cemaati Saruhan sancağının Menemen kazasında yaşamaktadır.

HURMA
Köy şuan ki yerinde sonradan kurtulmuştur. Musallı, Eskiköyyeri kenarında bulunan topluluklar bir araya gelerek köyü oluşturmuşlar. Köy bu yüzden "Kurmaköy" olarak anılıyordu. Ancak sonradan ses değişimine uğrayarak Hurmaköy olmuştur. Şuan iki ismini kullananlarda vardır.
Köyün kuruluş tarihi tam olarak belli değildir. 1915 haritasında (Bkz. Harita 1) ve 1928 köylerimiz adlı eserde ‘Hurmaköy’ adıyla yer almaktadır.

İLYASAĞAÇİFTLİĞİ
Kuruluş tarihi tam olarak bilinmeyen köy 1928 tarihli Köylerimizde Çan kazasına bağlı olarak görülmektedir. Köy Hacı Emin Ağa’nın çubukçusu olan İlyas’a Ağa tarafından kurulmuştur. Daha sonra köy İlyas Ağa Çiftliği olarak anılmaya başlamıştır. Bu yüzyılın başlarında Rumeli’den gelen Pomaklar köye yerleşmiştir.

KALBURCU
Adana, Tarsus, Konya sancaklarında yaşayan Yörük taifesinden Kalburcu cemaatine mensup Yörüklerin Osmanlı Devletinin kurulduğu dönemde bu yöreye gelerek bu köyü kurdukları sanılmaktadır.
Halk ise köyün bulunduğu yerin biraz yüksekte olması sebebiyle kışın çok kar yağması ve uzun süre erimeyip durmasından dolayı köye Kardurucu adının verildiğini, bu ismin zamanla Kalburcu olarak değiştiğini söylemektedir.
1915 tarihli haritada (Bkz. Harita I) görülen köy 1928 Köylerimizde de Çan kazasına bağlı olarak görülmektedir.
Karadağ
Kuruluş tarihi tam olarak bilinmeyen köyü yazları Çan Kazasında yaylanan, kışları Edremit’te kışlayan Karadağ cemaati tarafından kurulduğu tahmin edilmektedir Köy halkının söylediğine göre ismini, eteğinde kurulan Karabayır’dan almıştır. Zamanla bu isim Karadağ olmuştur.
Karadağ Köyünde ne zaman geldiği bilinmeyen Rum ahali de yaşıyordu. 1911 yılında Bulgaristan’ın İstanimaka ilçesinin Borva Köyü'nden ve Ülbe, Kırcaali yerleşim bölgelerinden göç eden Pomaklar köye yerleşmiştir. Milli Mücadeleden sonra yörede hiç Rum kalmamıştır.
Karakoca
Köyün kuruluşu kesin olarak bilinmemekle birlikte yöredeki en eski köylerden biridir. 1915 tarihli haritada ve 1928 Köylerimizde görülmektedir. Osmanlı Devleti’nin kuruluş yıllarında Oğuzların Kınık boyunun Beğdili aşiretinin Karakocalar cemaati tarafından kurulduğu tahmin edilmektedir. Karakocalı cemaati daha önceleri Biga ve Çan civarında yaylayıp İnegöl, Tuzla ve Bayramiç kazalarında kışlarlardı. Yöreye ilk yerleşenler, şimdiki köyün 2km. güneyine yerleşmişler. Ancak bir müddet sonra susuzluk nedeniyle bu yerleşme yerini terk ederek bu günkü yerine yerleşmişlerdir.
Karlı
Köyün kurtuluş tarihi kesin olarak bilinmemektedir. 1915 tarihli haritada (Bkz. Harita I) VE 1928 Köylerimizde Karlu adlı bu köye rastlamaktayız. Köyün adının Gelibolu ve Biga Sancağı içinde yaşayan Türkmen_Yörükan taifesine mensup olan Karlı-Karlu Cemaatinden geldiğini tahmin etmekteyiz. Köyün kurucularının bu topluluk olduğu tahmin edilmektedir.
Köy halkı, köyün bulunduğu mevkiinin coğrafi özelliğinden dolayı yerleşim yerlerinden daha çok kar yağdığı ve uzun süre kaldığı için bu ismin verildiği rivayet elidir.
İzmir Menderes’ten gelen Karaoğulları, Uzunoğulları, Bekiroğulları ve Aliciklerki sülalerin yerleşmesiyle ve zamanla köy haline geldiği söylenmektedir.

KEÇİAĞILI
1817 ‘de yöreye gelen göçebe Bekirler sülalesi tarafından kurulmuştur. Köy halkının verdiği bilgiye göre göçebeler, mallarını çit yapmak için keçelerden ağıl vermişler çevirmişler. köyün adını “Keçeağılı”ndan, başka bir söylentiye göre de çok keçi beslemesinden geldiği söylenir. 1928 Köylerimizde Bayramiç’e bağlı görülmektedir.

KIZILELMA
Köyün kuruluş tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Göçebe Yörük taifesinden olan Kızılelma cemaati tarafından kurulduğu sanılmaktadır. Köyün eski ismi Kanlılar’dır.
Koyunyeri
Bölgedeki eski köylerden biri olan bu köyün ne zaman ve kim tarafından kurulduğu bilinmemektedir. Köy halkına göre köye yerleşenler çok koyun beslediğinden "Koyunyeri" diye anılmaya başlamış. 1928 Köylerimizde Bayramiç'e bağlı görülmektedir. Kulfal
Kuruluş tarihi belli değildir. Köy ismini, Kulfal adındaki bir kişiden almış ve Kulfal Obası olarak kurulmuştur. Hüdavendigar sancağına yerleşen Türkmen taifesinden Kulfal Oymağından dolayı bu ismi alması da muhtemeldir. Kumarlar
Köyün adının nereden geldiği ve ne zaman kurulduğu bilinmekle birlikte Yörükler tarafından kurulduğu tahmin ediliyor. Kumarlar Aşireti Çatalca kazası (Hahsa-i İstanbul)nda yaşamaktadır. 1915 tarihli haritada (Bbz. Harita I ) mevcut olan köy 1928 Köylerimizde Bayramiç'e bağlı görülmektedir.

Küçüklü
Köylülerin verdikleri bilgiye göre köy ismini Buhara'dan gelen üç kardeşten küçük kardeşin yerleşmesi ile kurulmuş ve ismini de bu kişiden almıştır.
Küçüktepe (Etilitepe)
Şu an Küçüktepe Köy olarak bilinen köy, 19. yüzyılda Büyüktepe köy olarak tanınıyordu. Üzerinde kurulduğu tepeden bu ismi almıştır.

Mallı
1928 Köylerimizde Çan kazasına bağlı olarak görülen Mallı köyün kuruluş tarihi tam olarak bilinmemektedir. Köyü ilk kuranlar, hayvancılıkla geçindiklerinden kurdukları köye "hayvanı çok olan" "Mallı" ismi verilmiştir.
Mallıdere ( Dereköy)
Kuruluş tarihi bilinmemekle birlikte, bir Yörük ailesinin malları-hayvanları ile birlikte "Aşağı Köy" denilen yere yerleşmesiyle kurulmuştur. Şimdi köyün olduğu yerler onların hayvanlarının otladıkları yerlermiş. Daha sonra Bulgaristan'dan gelen 93 muhacirleri buraya yerleşmiş. Dereye yakın olduğu için Dereköy de denir.

Semedeli
Köy halkının anlattığına göre, çok eskiden köye bir misafir gelmiş. Köy halkı bu kişiye çok iyi bakmışlar. Herkes çok büyük yakınlık göstermiş. Misafir köylülerden çok memnun kalmış. "Herkes yardım sever, iyi niyetli, namazında niyazında. Her taraf yemyeşil. Burası olsa olsa Sametili ( Allah'ın sevgili ili) olabilir demiş. O günden bu güne Sametili ismi zamanla Sameteli-Semetili şeklinde değişmiş.

Süle
Köyün kimler tarafından ne zaman kurulduğu belli değildir. Köy halkı göçebe iki Yörük tarafından kurulan köyde, suyun bol olmasından dolayı "Suluköy" denmiş. Bu isim daha sonra "Süleköy" şeklinde değiştiğini söylemektedir.
Hüdavendigar sancağında yaşayan Yörükan taifesine mensup Sule adlı bir cemaat mevcuttur. Köyü kuran Yörüklerin bu cemaate mensup kişiler olması ve adını buradan almış olması muhtemeldir.
Köy 1915 tarihli haritada (Bkz. Harita I) ve 1928 Köylerimizde Suluköy olarak geçmektedir.

Şerbetli
Yöredeki en eski köylerden biri olan bu köyün kuruluş tarihi bilinmemektedir. Köy halkının verdiği bilgiye göre, köy yeni kurulduğunda gelen Osmanlı askerine su ve ayran ikram etmişler. Askerler bu içeceklere "şerbet gibi tatlı" demişler. Bundan dolayı köyün ismi Şerbetli olmuş. Yöredeki en eski manav köylerinden biri olan Şerbetli'de 14. yüzyılda yapıldığı söylenen camii yirmi yıl kadar önce yıkılıp yerine yenisi yapılmıştır. 1928 Köylerimizde Bayramiç'e bağlı olarak görülmektedir. Köy 1915 tarihli haritada (Bkz. Harita I) mevcuttur.

Üvezdere
İsmini kenarında kurulduğu dereden almıştır. Köy halkı, önceleri "Sırtköy" denilen mevkide iken, salgın hastalık sebebiyle yer değiştirerek şimdi bulunun derenin içine taşınmıştır.

Yaya
Köylülerin anlattıklarına göre köy, üç yüzyıl kadar önce Ezine ve Bayramiç yöresinden yayla için gelen Yörükler tarafından kurulmuştur. Köyü kuranlardan birinin ismi Yahya olduğu için köye onun ismi verilmiştir. Ancak bu isim zamanla Yaya şekline dönüşmüştür. Köy 1915 yılında haritada (Bkz. Harita I) mevcuttur. Ayrıca Gelebüze kazasında (Kocaeli sancağı) Yörükan taifesinden Yayalar adlı bir cemaat mevcuttur.

Yeniçeri
Köyün kurucuları ve kuruluş tarihi bilinmemektedir. Halka göre Köyün adının önce "Yeniceli" olduğu ve Yenice'den gelen birkaç kişi tarafından kurulduğu söylenmektedir. Köyün önce Kocabaşçayı kenarında kurulmuş olup, Yeniçeri askerlerinin zulmünden korkup bugünkü yerleşim bölgesine yerleştikleri ve isminin de buradan Yeniçeri olduğu anlatılır.

Yuvalar
Köyün adı Yuvalar veya Yaveler olarak geçer. 1915 tarihli haritada (Bkz. Harita I) ve 1928 köylerimizde yaveler olarak geçmektedir. Oğuzların Yıva boyu tarafından kurulduğu söylenmektedir. Kocaeli sancağının Akhisar-ı Geyve kazasında yaşayan Türkmen taifesinden Yıvalar, Yuvalar adlı bir oymak mevcuttur. Köy tahminen üç yüz elli yıl kadar önce şimdiki köyün güneybatısında Yenice'nin Sivan Köyünden geldiği söylenen Beşiroğulları tarafından kurulduğu söyleniyor. Köy bir müddet sonra içeriye şimdi köyün bulunduğu yere çekilmiştir. 93 Muhacir göçünden sonra on beş hane Pomak yerleşmiştir. Köyün Yuvalar ismini alışı şöyle anlatılmaktadır. Çan kazasının Biga'ya bağlı olduğu zamanlarda köye gelen Biga kaymakamı, ziyareti sırasında köy meydanındaki çınar ağaçlarındaki serçe kuşlarının yuvalarına bakarak "burası yuvalar mıntıkası" demiş. Bundan sonra köye Yuvalar denmiştir.



KARAMAN (Merkez İlçe)
Karamanoğlu Beyliğinin kurucusu Karaman Bey’in İsminden hareketle Şehrin, Larende olan eski ismi Cumhuriyetin ilanından sonra “KARAMAN” olarak değiştirilmiştir.

AYRANCI İLÇESİ
Ayrancı Kırım’dan gelen Tatar Türklerinin yerleşmesiyle kurulmuştur. Yavuz Sultan Selim’in Mısır seferine giden ordusuna ayran ikramı ile susuzluğunu gideren Ayran Dede’nin İsminin hatırası olarak buraya “Ayrancı” adı verilmiştir.

BAŞYAYLA İLÇESİ
Ermenek’ten ayrılarak, Başköy ve Kirazlıyayla köylerinin birleşmesiyle “BAŞYAYLA” İsmi verilmiş ve İlçe olmuştur.

ERMENEK İLÇESİ
Önceleri Marassa, Maraspolis, Germanikapolis olan İlçenin adı, daha sonraları İremnak olarak değişmiş, zaman içerisinde daha kolay telaffuz edilmesi nedeniyle de “Ermenek” şekline dönüşmüştür.

KÂZIMKARABEKİR İLÇESİ
Şark Cephesi komutanı, Atatürk’ün silah arkadaşı Kâzımkarabekir Paşanın doğum yeri olması nedeniyle, eskiden Gaferiyat ve Kasaba olan İlçenin ismi “Kâzımkarabekir” olarak değiştirilmiştir.

SARIVELİLER İLÇESİ
Sarıveliler, Turcalar ve Küçük Karapınar Köylerinin birleşmesiyle kasaba, 1990 yılında da ilçe olmuştur. İlçe İsmini buranın kuruluşunda ilk yerleşenlerden Sarıveli isimli bir zattan almaktadır.

MERKEZ İLÇEYE BAĞLI KASABALAR
AKÇAŞEHİR
Kasabanın esas adı “Ağcaşar” dır. Ağca=Akça; Şar’da Kasaba anl***** gelir ki, Ağcaşar, Akçakasaba demektir. Ancak zamanla Akçaşehir daha fazla kullanılır olmuştur. Anlam itibariyle aynıdır.

KILBASAN
Karaman dolaylarında yaşamış olan “İsorilerin” şehirleri arasında “Kılbanum” adlı bir yerleşim yerinin şimdiki Kılbasan civarları olduğu tahmin edilmekte ve bu isim Türkçeleşerek “Kılbasan” şekline dönüşmüştür.

KİSECİK
Kasaba halkı Antalya dolaylarında konar göçer olarak yaşayan Sarıkeçili oymağındandır. Oymağın ileri gelenleri 1884 yılında Osmanlı Devletine başvurarak Kilsecik olarak bilinen ve terkedilmiş ören yeri olan bölgeye yerleşmek istediklerini bildirirler. Bu istek olumlu karşılandığından yörükler burada ev yaparak yerleşiyorlar. Zamanla Kilsecik ismi “Kisecik” olarak kullanılmaya başlanmıştır.

SUDURAĞI
Kasaba halkı, Oğuzların, Üçok koluna bağlı, Gökhan Ata’nın soyundan ve Çavuldur (Çavundur) boyundan gelmedir. Kasabanın eski adı, Sıdırova (Sıdırva)’dır. Bu bölgedeki yer altı sularının, yeryüzüne yakın olması ve sızması, bu yörenin de ovalık olması nedeniyle “Sıdırova” denmiş. Biraz daha Türkçeleştirerek “Sudurağı” ismi verilmiştir.

TAŞKALE
Taşkale’nin eski adı “Kızıllar” olup, öz Türkçe bir isimdir ve Kuzey Asya Türk boylarından birinin ismidir. Öz Türkçe olan bu isim 1952 yılında, kasabanın içindeki Kale görünümlü Tuf taşlardan, tahıl ambarlarından dolayı Kasabanın ismi “Taşkale” olarak değiştirilmiştir.

YEŞİLDERE
Kasabanın eski adı İbrala olup, bu yörede yaşamış eski uygarlıklar kasabalarından birisinin adıdır. Yeşildere adından da anlaşılacağı gibi ortasından dere akan yeşillikler içerisinde kurulu bir kasaba olduğu için bu Kasabaya “Yeşildere” ismi verilmiştir.

YOLLARBAŞI
Yollarbaşının eski adı “İlisıra” dır. Tarihi Roma dönemine, İzorilere kadar uzanır. Kasabanın ilk ismi Listra ve İlistra iken zamanla “İlisıra” olarak telaffuz edilmeye başlanmıştır. Kasabaya, 1961 yılında yerleşimiyle hiç anlamı olmayan “Yollarbaşı” ismi verilmiştir.

ERMENEK İLÇESİNE BAĞLI KASABALAR
GÜNEYYURT
Kabanın eski adı “Gargara”dır. 1953 yılında belediyelik olmuştur. Güneye bakan bir vadide kurulduğundan dolayı kasabaya “Güneyyurt” ismi verilmiştir

KAZANCI
Kasabanın eski ismi “Aybaham”dır. Ermenek İlçe Merkezinin karşısındaki güney yamaçlarda kurulmuş olan Kazancı Ermenek ve çevresindeki eski yerleşim yerlerinden biridir. Kasaba sınırları içerisindeki “Kazanpınar” isminden dolayı ve bu bölgeye ilk yerleşenlerden “Kazancı” topluluğunun isminin hatırası olarak bu kasabaya “Kazancı” adı verilmiştir.

SARIVELİLER İLÇESİNE BAĞLI KASABALAR
GÖKTEPE
Kasabanın tarihi çok eskidir. Kasabanın önceki adı “Fariske” dir. Kasabanın batısında bulunan 2250 m. Yüksekliğindeki Göktepe’den dolayı, Fariske ve Mençek (Çevre kavak) köylerinin birleşmesiyle belediye olduktan sonra “Göktepe” ismi verilmiştir.

MERKEZ İLÇEYE BAĞLI KÖYLER
ADA KÖYÜ
Kalaba “Kayrapa” deresi ile Ada deresinin kavşak noktası arasında oluşan ve bir yarım ada biçimi alan arazi üzerinde kurulduğundan, köyü kuranlar köy arazisinin bu yapısal özelliğini göz önüne alarak köye ADA ismini vermişlerdir.

AĞAÇ YURDU
Bu köyün gerçek adı Buyuntu olup, yerleşim yerinin özelliğini taşımaktadır. Köyün yerleştiği yörelerin sahibi olan Deli İmam’a, bir çeşit mal edinme belgesi anl***** da gelen “Buyrultu” dan bu köye bu adın verildiği söyleniyorsa da, soğuk ve dondan etkilenme anl***** gelen BUYMAK kelimesinden türemiştir. Buyuntu’nun şimdiki adı olan Ağaçyurdu ismi Köyün etrafının ormanlık ve ağaçlık olmasından dolayı bu ad verilmiştir.

AĞILÖNÜ
Köyün eski adı “Selerek” tir. Köyde Küçükbaş hayvancılığı yapıldığı ve fazlaca “Ağıl” olmasından dolayı köye “Ağılönü” ismi verilmiştir.

AKÇAALAN
Köyün adı, yöresel arazi yapılanmasından ileri gelmektedir. Köyün sırtını dayadığı tepelerin geniş ve düz olması, Bağdat (Filedilfiya) düzlüklerinin olması bu köye “Akçaalan” isminin verilmesinde etkili olmuştur.

AKPINAR
Akpınar’ın eski adı “Dağa”dır. İlk ismine gelince de “Topa”dır. Zamanla –T- harfi yumuşatılarak –D- olarak okunmuş ve Tağa, Dağa olmuştur.
Tağa, dokuzboy Türklerinden birisi olan Kırgız oymakları, ön sağ, ön sol olmak üzere iki bölüme ayrılmışlar, bunlardan birisinin adı “Tapay” diğerinin adı da “Adgene”dir. Tağa, yumuşatılarak kullanılan “Dağa” ismi Tağay oymağının adından gelmektedir.
Köyün şimdiki adı, köy yakınında çıkan bir pınardan alınmıştır.

ALAÇATI
Köyün eski adı “Canason”dur. Karaman yöresinde Alabula-Alaca v.b. tabirler kullanılır bu köyde de ilk yerleşim sırasında evlerin damları çatı değil, kamış ve toprak damlı idi. Sonraları evlere çatılar yapılmaya, çatılı evler yapılmaya başladığı için köye, evlerin birazı çatılı, birazı çatısız anl***** gelen “Alaçatı” ismi verilmiştir.

AŞAĞI AKIN
Bu köy, bir Türk oymağından buralara gelip yerleşen boydan türemiştir. Köy önceleri Akın adı ile tek muhtarlık iken 19. yüzyıl sonlarında 2 muhtarlığa dönüşerek Aşağı Akın, Yukarı Akın isimleri verilmiştir. Bu köy aşağı bölümde olduğu için “Aşağıakın” denmiştir.
Orta Asyadan göç eden Ağaçeri Türk boylarından, Akıncılar tarafından kurulan köy olduğu için zamanla kısaca Akın denmiştir.

AYBASTI
Köyün eski adı “Kemran” olup Osmanlıca’da “Ağıl” anl***** gelir ve “Kemrâ” sözcüğünden türetilmiştir. Köyün yeni adına gelince, Köy eski yerindeki toprak kaymaları ve yeni yerleşim yerinin daha güzel olması nedeniyle şimdiki düzlük ve havadar alana taşınmıştır. Ay Işığı tamamen alması, herhangi bir engel olmaması nedeniyle Köye “Aybastı” adı verilmiştir.

BADEMLİ
Köy Özdemir köyünden ayrılarak kurulmuştur. Bol miktarda badem ağacı olduğundan dolayı Köye “Bademli” adı verilmiştir

BARUTKAVURAN
Eskiden bazı köylü avcılar, kullandıkları barutu kendileri yaparlardı. Bu köylü Hüseyin Ağa da kendisi için yapmakta olduğu barutuna tav vermek için harlı ateş kullanır. Isıya dayanamayan barut ateş alır ve Hüseyin Ağanın yüzü yanar Köylüler Hüseyin Ağa’ya “Barutkavuran” lâkabını takarlar ve bu lâkap daha sonra köye isim olarak verilir.

BAŞHARMAN
Köyün eski adı “Zengen”dir. Köyün eski ismi değiştirilerek civarındaki köylere göre yukarıda ve düzlükte olduğu için, yukarı harman yeri anl***** gelen “Başharman” ismi köye verilmiştir.

BAŞKIŞLA
Bu köyün yerleşim özelliği ve yol boyundaki han da dikkate alınarak köyün isminin “Başkışlak” olduğunu anlarız. Göçebe yaşamında hayvanların ve yolcuların barındırıldıkları yerlere “Kışlak” denilmektedir. Zamanla kışlak, kışla olarak telaffuz edildiği için, Köyün ismi “Başkışla” olarak günümüze gelmiştir.

BAYIR
Bayır adı, köyün bulunduğu yerin coğrafi yapısından doğmuştur. Köyün kurulduğu yer Bayırlıktır, bayır küçük tepe anl***** gelmektedir. Bu nedenle köye Bayır isme verilmiştir.

BEYDİLLİ
Oğuzlar, Bozoklar ve Üçoklar diye 2 koldan 6 Ataya ve 24 boya ayrılırlar 24 Oğuz boyundan, Anadoluya yerleşen Bozoklar bölümünden, Yıldızhan grubu içerisinde yer alan oğuz boyunun ismidir. Beğdili, Yıldızhan’ın 3. oğlundan üreyen oymaklardan birinin adıdır. Eski Türkçe sözlüklerde, Beğdili Terimi: Sözü değerli, emir verici, kudretli anl***** gelir. Beğdili, zamanla “Beydilli” şekline dönüşmüştür.

BOSTANÖZÜ
Göksu kenarında olan bu köy, kuytudadır. Arazi turfanda sebze ekmeye elverişli, etrafı bahçeliktir. Köyün bu özelliği nedeniyle adı Bostanözü olmuştur. Eskiden sebze ekilen bahçe ve tarlalara bostan ya da bostanlık denirdi. İşte bu deyim Köyün adı olmuştur.

BOYALI
Köyün toprağında çok miktarda, boya üretiminde kullanılan bitki bulunurmuş. Halk boya üretiminde kullanılan bitkileri topla***** satar, birazını da dokumalarında kullanırmış. Boya bitkisinin fazlaca oluşu nedeniyle buraya Boyalık denilmiş, Burada muhtarlık kurulunca da köyün ismi “Boyalı” olmuştur.

BOYALI TEPE
Köyün eski adı “Kameni” dir. Köyün Boyalık otu yetişen bir tepe üzerinde kurulmuş olmasından dolayı yeni isim olarak köye, “Boyalıtepe” adı verilmiştir.

BOZKANDAK
Köyün adı coğrafi yapısıyla ilgilidir. Kandak deyimi eski Türkçede, engebeli, dilim dilim dereciklerle kaplı, çukurluklu araziler anl***** gelir. Köyün bağ ve bahçelerinin yer aldığı alanlar, engebeli ve dilim, dilimdir. Toprağının rengi de bozdur. Bu nedenle köye “Bozkandak” ismi verilmiştir.

BÖLÜKYAZI
Yollarbaşı kasabasından ayrılmış, “Parçalı Tarla” anl***** gelen bir köy ismidir. “Yazı” eski Türkçe de tarla anlamındadır.

BUCAKKIŞLA
Bucak, kuytu anlamında kullanılan bir ifadedir. Kışla’da konaklanılan yer, diğer ifadeyle kışlak olarak ifade edilebilir. Zira Bucakkışla Göksu ırmağının kenarına kurulmuş özellikle kışın çok sıcak olan, nar, yemiş, zeytin yetiştirilen, seracılık yapılan bir bölgedir. Bu nedenle köye “Bucakkışla” ismi verilmiştir.