İzmit

[aslan6641]

Altıgöz, Ceyhan

Altıgöz, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında bilgi yoktur. Eski zamanlarda köyün köprüsü altıgözlü olup bu şekilde bilinmektedir. Köyün etnik yapısı genelde ceritlerden oluşmaktadır.

Kültür

Köyün gelenek, görenek ve yemekleri hakkında bilgi yoktur. İçli köfte, mantı, tırşık toga, kısır gibi yemekleri meşhurdur.

Coğrafya

Adana iline 70 km, Ceyhan ilçesine 19 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.köyümüzün toprakları geniş ve bereketlidir.Başlıca mısır bugday soya fasülyesi yer fıstıgı yer yerde karpuz üretimi yapılmaktadır

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır. Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2004 -Mehmet Kılınç
> 1999 -Mehmet Kılınç
> 1994 -Mehmet Kılınç
> 1989 -Osman Altıgöz
> 1984 -Osman Altıgöz
> 1977 -

Altyapı bilgileri

Köyde ilköğretim okulu vardır, Kapalıdır taşımalı eğtim yapılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi vardır ancak ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır ayrıca 1 bakkal ve 2 adet kahve vardır.

[aslan6641]

Azizli, Ceyhan

Tarihi

Köyün adının tarihçesi şu şekildedir;Üç kardeşolan Hamdi,Aziz ve Tatar Mustafa Ceritlerin sürgün zamanlarında Kahramanmaraş dolaylarından gelerek Ceyhan'ın bazıbölgelerine yerleşmişlerdir.Hamdi Hamdilli Köyüne,Aziz ,Azizli Köyüne,Tatar Mustafa'daTatarlı Köyünü yurt edinmişlerdir. ceritler daha once dag yamaclarında cadırlarda yasarken Patlıoğlu Ömer köyü kurmustur ve azizli köyünün komşu köyü olan yaslıca koyunun bulundugu yeride onlara Patlıoğlu Ömer vermiştir.

Kültür

Köyün gelenek ve görenekleri normal Adana köylerinden farklı değildir köy halkı Ceritler ve Avşarlardan oluşmaktadır.Azizlide düğünler çok önem verilir Cuma gününden başlar Pazar akşamına kadar sürer düğünlerinde bir gelenek vardırki Adananın çoğu yöresinde olmayan Şabadır.Yemekleri çok lezzetli olup özellikle Tirşik çorbası dillere destandır. Ceritler arasında bu çorba ile ilgili bazı inançlarda vardır örneğin bu çorbanın birnevi ilaç olduğu ve her içtiklerinde Cerit olduklarını unutmadıklarına inanırlar. Azizli köyünün kahvehanesi adeta bir kültür yuvasıdır;o kahveden kimler çıkmamıştır ki.Köyde seçim zamanı 2 gurup oluşur 1 ay küskünlükten sonra herşey normale döner . Alkol çok fazla tüketilir. köy küçük olmasına ragmen 2 adet camisi bulunmaktadır . saglık ocagı mevcuttur ama görevlisi yoktur. köy okulunda 3, sınıfa kadar hizmet verilmektedir . Civar köylerden taşımacılıkla eğitim yapılmaktatadır.

Coğrafya

Adana iline 65 km, Ceyhan ilçesine 18 km uzaklıktadır.Osmaniye iline ise 20 km dir.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2009 - Ömer YAĞAN
> 2004 - ismail tan
> 1999_ mehmet eser

Altyapı bilgileri

Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi vardır. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

[aslan6641]

Başören, Ceyhan

Başören, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

eski adı çinkoluören dir.sonradan karaköy adını alıp ensonunda başören ismini almışlardır. fakat hala karaköy denilmektedir.ben her yaz kesinlikle giderim.ananemgilin yanına.

Kültür

yemek olarak MANTI çorbası(düğünlerin olmazsa olmazı,kesme çorbası,topalak çorbası meşurdur.hamur işi olarak ise sıkma,bazlama en önemli yiyeceklerdir. düğünler 1 hafta önce perşembe günü çeyiz götürülür düğünden bir gün önce bayrak dikilir.Cuma günü erkek evinde şenliklerle düğün başlar.erkek evinde cuma günü öğle yemeği verilir.şenlikler gece geç saate kadar devam eder.cumartesi günü düğün kız evinde devam eder.akşam üzeri kına yakılır.kınadan sonra kırkım toplanır.pazar günü kız evinden gelin alınarak oğlan evine gidilir.burdada kırkım toplanır.düğün böylece sonuçlanır. Köyümüzün kültür seviyesi her geçen gün artmaktatır.son dönemlerde okuma yazma oranı %95 kadar çıkmıştır.köyümüzden milletvekili enaz 10 doktor ve daha fazlası mühendis kamu da yüksek makamlarda müdürler ve bir çok öğretmenlerimiz mevcuttur.Köyümüz 1950 yılında yerleşime geçmiş bir halis yörük köyüdür.

Coğrafya

Adana iline 39 km, Ceyhan ilçesine 26 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım,hayvancılık yazları saman makinaları ve biçerdöverlerle iç anadoluya giderler

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Köy muhtarı:

Ahmet YARAŞ

Altyapı bilgileri

Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı vardır. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.köyde yaklaşık tüm cep telefonu hatları çekmektedir.ısınma odunla sağlanmaktadır.köyde futbol sahası vardır.üçten fazla bakkal vardır.köy üç mahalleden oluşmaktadır.karakoyunlu,bağşış,ve son olarak hayta.gayet büyük bir köydür.

[aslan6641]

Burhanlı, Ceyhan

Burhanlı, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Orta Asyadan kuraklık döneminde Hazardenizin kuzeyinden göç eden Türkmen boyunun Karakoyunlu aşiretinden olup hayvancılıkla geçim saglayan devletine baglı Türkmenlerden oluşmaktaydı.Uzun bir süre Mersine bağlı, Burhan köyünde leçelik denilen merada hayvancılıkla geçim saglıyorlardı. Daha sonraki yıllarda hayvancılık yapan çogalınca otlak mera dar gelmeye başlayınca bir kısmı Yüreğir ovasınagöç ederek hayvanlarını otlatacak yer ararlarbir müddet orada ikamet ederler daha sonraki dönemlerde orada barınamayınca tekrar Mersinin Burhan köyüne teklrar göç etmek mecburiyetinde kalmışlar daha sonraki 1900 yıllarda buradan göç ederek hayvanlarının sulak ve otlak mera aramak için Adana İli Ceyhan İlçesine baglı Tatarlı köyüne bügünkü kaynargöz mevkine yerleşmek istemişler birkısmı yerleşmiş bir kısmı ise burada bulunan aşiretlerin merasında yabancı aşiretin hayvanlarını otlattırmamak için buradan tekrar ayrılırlar şuandaki köyün yerine gelirler. Burası Güveloğullarının çifliği olarak yerleşim yeri ama ozamanlar çiflik olarak terkedilmiş bir ören yeri olarak buraya taşınırlar.Tatarlıdan göç eden diger bir aşiret ise sulak olan Ağ Fatma çifliğine yerleşirler.Buraya yerleşen aşiret üyelerinin hayvanlarını orada oturan yerleşik aileler bunlar buraya yerleşirse kendilerine yerkalmayacağını düşünüler ve bir gece hayvanların ağılını ateşe vererek hayvanları yakarlar onlarda ayrılarak iki aşiret üyeleri şimdiki Burhan köyüne yerleşirler daha sonra burada bulunan boş arazileri satın alarak yerleşik düzene geçerler.Köye ilk geldiklerinde Süleyman Arıkan yeni dogmuştur.Köyün tapu ve Nüfus kayıtlarına bakılkdığı zaman Uzel Ailelerinin nüfus kayıtları Tatarlı Köyünde çıkmaktadır.Tapu kayıtlarında ise Güveloğlu çifliğinin sahibinin kızlarının adları geçmektedir.

Her ne kadar Osman Erol'dan dinlediğim; göçebelik yıllarında, bir zamanlar büyük bir buhran yaşandığı için; buhran'ın halk dilinde 'hr', üszüzlerinin 'rh' ünsüzü ile yer değişimi sonucunda Burhan'a dönüştüğünü ve Burhan aşireti adını aldıklarını söylese de; Bu pek mantığa uygun gelmemektedir. Çünkü: Türk veya yörük boylarında burhan aşireti yoktur.

Türkiye'nin bir çok yerinde Burhan, Burhaniye, Burhanlı gibi kökeni Ortaasya'ya dayalı yiğitlik, mertlik kavramlarını içeren yer adları mevcuttur. Yine eski Türkçede 'v' yerine 'b' sesi kullanılmaktadır. Bu duruma göre bur ve han bileşik sözcüğü yine yiğitlik içerikli olup; görüşümüzü güçlü kılmaktadır.

Ablam Teslime Abasıkeleş, 1968 li yıllarda köyümüzde öğretmenlik yaparken, Köyün Tarihi ile ilgili bilgileri yaşlılardan derlemesi sonucunda:

1900'lerden önceki köyün adının Güveloğlu Çiftliği olduğunu ortaya çıkarmıştı. Güveloğulları halen Kadirli ilçesinde geniş bir aile olarak yaşamlarını sürdürmektedir. Ancak bunların niçin ve nasıl gittikleri hakkında bir bilgi olmadığı gibi, Güveloğullarıyla ilişkilendirmemiz de sadece isim benzerliğinden başka bir şey değildir. Çünkü: Çukurovada başka Güveloğlu adına raslamadım. Yörenin yakınlığı ve 1900 lü yıllardan önceki göç dalgalarını hesaba katacak olursak, bu görüş hiç de yabana atılır cinsten değildir.

Kültür

Köyün gelenek ve görenekleri, hızla değişen Türkiye'nin şartlarını aynen taşımaktadır. Hızlı bir şehirleşme sevdası köyü boşalttığı gibi, gelenek ve göreneklere de tırpan vurmuştur.

Köyde boşalma'nın temel sebebi okuma'dır. İkinci sırada yine okuma uğruna ailelerin; Osmaniye, Ceyhan, Adana, Mersin gibi yakın yerleşim bölgelerine, geçimlerini temin için gitmeleridir.

Eskiden maddi yönden çok güçlü olan köy halkının; hükümetlerin de izledikleri negatif tarım politikası izlemeleri sonucu, köye ilgi ve rağbeti azaltmıştır.

Kısaca köy geleneklerinden:

KIZ İSTEME: Kız isteme genelde, kız evine haber göndermek suretiyle, akşam gerçekleştirilir. İstenecek kız ya ailenin bir büyüğü tarafından beğenilmiştir, ya da oğlanla kız, bir birini beğenmişlerdir. Oğlanla kızın bir birine yakınlaşmasına, arkadaşlığına, yabancı biri de neden olabilir. Bu kişiye hacana adı verilir. Kız istemeye oğlan tarafının uygun göreceği; köyde ağırlığı olan ve kız evinin kıramayacağı, erkrkler tercih edilir. Kız tarafı da hatır kırmamak için amca, dayı, hala..vs. kişileri çağırır. Kızı anne, babadan ziyade, sanki bunlar veriyormuş izlenimi yaratılarak, onlara verilen değeri gösterir.

ŞİRİNCELİK: Kız istemeye gidildiğinde, eğer kız verildiyse, oğlan tarafı orada bulunanlara lokum ve bisküi dağıtır. Bu olaya şirincelik adı verilir. Bunun da özelliği; iki bisküi arasına bir lokum preslanerek yenmesidir. Kız tarafı sabah olunca komşulara da lokum, bisküi dağıtır.

NİŞAN MERASİMİ: Kız isteme işinden kısa bir süre sonra, aile büyükleri nişan için gün kararlaştırır. Nişandan amaç; kız ve oğlanın bir birlerini tanımalarını sağlamaktır. Eski devirde şimdiki gibi flört olayı olmadığından, nişan'ın amacı her yerde aynıdır. Nişanda kırmızı renkli şerbet dağıtılır. Gençler içtikleri şerbetin bardağını çalarlar. Ceplerine koyup evlerine götürmeleri, hırsızlıktan ziyade gelenektir işte. İnanışa göre bardak çalan kişi de bir an önce evlenir, diye bilinir.

BAYRAK DİKME TÖRENİ: İki tam gün süren düğün töreni, cuma namazından sonra uzun bir direğe bayrak bağlanıp, en tepesine kuru soğan çakılır. Evin tepesine veya bir ağaç üzerine bayrak direği dikilir. Bu esnada cuma namazından çıkan köy halkı ile köy imamı da kuran okuyup dua ederler.

Niçin soğan geçirilir, bayrak direğinin tepesine? Kimseye sormadım, kimse de söylemedi. Ama düğün sonunda gelin eve girerken kapıya, bal sürülmüş, pamuktan eğirilmiş, tırlık denen yumuşak bir ipliğin kırılarak eve girildiğini...göz önüne getirirsek; acı ve tatlı günler'in bilmece biçiminde söylenişi çıkıyor ortaya.

Bu soğanı iki gün boyunca mutlaka tabanca ile düşürmeye çalışırlar. Düşüremezlerse de en sonunda Terzi Musa mutlaka av tüfeği ile düşürür. Düğün sahibinden de hediyesini alır.

Daha önceden pazarlık usulüyle getirilen davulcular da bayrak dikildikten sonra, davul ve zurna çalarak düğünün başladığını bildirirler. Bu davul, zurna düğün boyunca hiç susmaz.

OKUNTU: Kız ve oğlan tarafı, düğünden önce, köylye düğünleri olduğu, haberini vermek amacıyla ayrı ayrı havlu, elbiselik, gönleklik..vs. dağıtırlar, buna okuntu, denir. Şimdi bunun yerini davetiye almıştır. Aynı zamanda düğün sahibine gütürülen hediyelik eşyaya da okuntu deniyor.

Düğün akşamı gençler oğlan evinde hem hediyelerini götürüp, hm eğlenirler. Düğün sabibi masa başı bir büyük rakı gırakır. Diğer rakıları konuklar kendi ceplerinden karşılar.

KINA MERASİMİ: Gelin alınmadan bir gün önce kız evine kına yakmak için gidilir. Asıl amaç, gelin adayının eline kına yakmaktır. Kına yakılırken köyün genç kızları, gelin adayının etrafını çevirirler, daha dışta kadınlar ve daha geride köy erkekleri daire biçiminde merasimi seyrederler.

Kına merasiminde bir amaç da gelin adayını ağlatmaktır. Gelin adayını ağlatmak için çeşitli mani'ler söylenir. Bu manilerin özel bir bestesi olup, türküden farkıdır. Duygusal bir ortam yaratılır. Gelinin ağlamasının yanında bazı kızlar, kadınlar, kızın anası da ağlamaya ortak olurlar.

Kız anası, kız anası Evinde mumlar yanası, İşte geldim gidiyorum. Hani bunun öz babası

gibi dörtlüklerle geline bir yetim muamelesi yapılarak; ağlamaya zorlanır.

Bazen ağlama işi çok abartılır. Eskiden kızı deveye bindirmişler, gelin gidiyor. Ağlamasına dayanamayıp; istersen gitme!.. demişler. Gelin de; hem ağlarım, hem giderim, diyerek; evden ayrılmanın hüznü ile koca'ya gitmenin sevincini çok güzel bir şekilde ifade etmiş.

Köyün genç kızları gelin başı'nda bulunan parlak tellerden birer tel koparıp alırlar. Yine inanışa göre gelin başı telinden alan kızların bahtı açılıp, bir an önce evlenirler.

ÇABA Gelen misafirler kasıtlı olarak hediyelerini hemen vermezler. İş davulcunun marifetine kalır. Davulce çeşitli akrobatik hareketler yaparak sanatını icra eder. Bu olaya çaba denir. Bu esnada davulcuya verilen para da davulcuyu iyice coşturur. Sonra ev sahibinin payı da verilerek ya halaya durulur ya da bir masaya oturulur.

Halay; Halebî, Adana Üç Ayağı, berdi gibi ağır oynanan havalardan oluşur. Bir süre sonra halay başında duran kişi bir veya iki eline mendil alarak, halay zincirden ayrılır. Tek başına oynar, maharetini sergiler. Halayı genelde erkekler oynar. Sonradan Lorki vs. gibi hızlı halaylar da düğüne girdi. Tabii değişen zaman içerisinde kadınlar da halayda yerini aldı. Eski halaylar unutuldu.

Halayın en güzel yerinde, genellikle başta buluan kişi;'atalım atalım diye bağırır. Diğerleri de; 'nereye?' diye karşılık verirler. Bu sefer de baştaki; 'herkes sevdiğinin üstüne' demesiyle birkikte, hepsi birden; Heeeeyyyyy! diye nara atarlar. Bo arada halay çeken grup, yerlere yatarcasına eğilirler.

ATKI: Köy halkının kız ve oğlan evine götürdüğü hediyeye verilen addır. Bu hediye eskiden ev kurmaya yarayan eşyalar iken sonradan para verme yolu tercih edilmiştir.

SAĞDIÇ: oğlanın ve kızın en yakın iki arkadaşına verilen addır. Bunlardan biri evli, biri bekar olur. Amaç onlara genelde cinsî bilmedikleri konularda, gerekli bilgiyi vermektir. Sağdıçların koluna kırmızı bir bant bağlanır. Bunlar düğünde her konuda söz sahibidir.

GELİN ALMA: Pazar günü öğleyin, oğlan evinde, köy berberi, damat ve sağdıçları sakal traşı eder. Traştan sonra; Traktöre naylon adı verilen römorklar takılır. Köy halkı arabalaa ve römorklere binerek, kız evine giderler. Kız evinde erkek kardeşler gelinin beline kırmızı beyaz kuşak bağlar, bu kuşağı gerdekten önce damat çözer. Gelini vermemek için kızın bir yakını, kapıyı açmaz. Çeşitli para tekliflerinden sonra kapıyı açar, kızın erkek kardeşleri kızı damatatateslim ederler.

Damat kızı alır arabaya bindirir. Kızın bir yakını bayan da arabaya biner. Mezarlığa uğranılır. Köy imamı dua eder. Oğlan evinde yemekler yenir. Düğün sona erer.

BAYRAK İNDİRME: Bayrağın dikildiğini herkes görür de; indirildiğini kimse görmez. Çünkü: Düğün akşamı, sağdıçlarla birlikte, damat yatsı namazına gider. Namazdan sonra damadı eve götürürler. Damadın sırtına güçlü bir yumruk atarak, zifafa gönderirler. Kız tarafından yaşlı bir kadın da evde bulunması geleneği vardır. Eğer gelin kız çıkmışsa, gece bayrak, sağdıçlar tarafından indirilir.

Eğer zifaf sabahı bayrak indirilmemişse, gelin kız çıkmadı anlamı taşır, ki gelin baba evine geri yollanır. Ama böyle bir olayı daha duymadık.

KÖYDEN FIKRALAR

EYİTTEN DE BİRİNCİ OLMASIN: Sağır Veli, diye bilinen Veli Uzel, tarlaya çift sürmeye giderken, Hanımı Nezihe Abla'ya yemek getirirken mutlaka sigara da getirmesini tembih eder. Nezihe Abla da Bakkal Muhammet'e giderek, eşinin sigara istediğini söyler. O da; 'birinci' vereyim mi? der. Nezihe Abla da; ' yok yok, eyitten birinci olmasın!' diyerek ucuz sigara vermesini ima eder. Oysa birinci en ucuz sigaradır.

AMAN KUMAR OYNAMASIN DA KILIÇ ÇEKSİN: Köylü'nün Ebeli Bacı diye bildiği, Ebeli Asker, oğulları Topal Şükrü ve Topal Ali'nin; gecenin geç saatlerine kadar eve gelmemesi üzerine, elinde bir sopayla, bağırarak kahveye girmeye çalışır. Gene kumar oynuyor bu çocuklar, diyerek onları eve götürmek istemesi üzerine de bir köylünün; 'onlar kumar oynamıyor, kılıç çekiyor!' demesi üzerine de sevinerek. 'İyi, kumar oynamasınlar da kılıç çeksinler!' diyerek, gerisin geri, neşeyle evine döner. Oysa kılıç en hızlı kumarlardan, bir kâğıt oyunu adıdır.

Ahmet ABASIKELEŞ Edebiyat Öğretmeni

Teşekkür ederiz

Coğrafya

Adana iline 69 km, Ceyhan ilçesine 36 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

TARIM

Köyün arazisi 20.000 dönümün üzerinde olup; çevrede ev fazla toprağa sahip köylerden biridir.

Eskden asıl tarım ürünü; buğday, karpuz ve pamuk idi. Bunun yanında tarlanın bir kısmı bahçe gibi bölünür; evin ihtiyacı olan; mercimek, mısır, kavun, nohut, susam ekilirdi. 1960 lara kadar, köyde susuz tarım yapılıyordu. Verim azdı. Araplıdan, Bakırlı çiftliğine, su kanalı yapılması üzerine; köylüler de kaçak olarak sudan fayydalanmayı öğrendi. Daha sonra köyün içinden ve kuzeyinden iki büyük kanal açılarak, sudan olabildiğince yararlanıldı. Artık köylü çeşitli uğraşlardan sonra, su alımı konusunda ağırlığını koydu. Ama arazinin düz olmaması, santrafüj de denilen çakma kuyularla da sulama yöntemi benimsendi.

Sulamayla birlikte, prodenya denen kurtçuk, zenk ve kırmızı örümcek gibi zararlı böcekler türedi. Burları yok etmek için, dünyanın yasakladığı DDT diye bilinen, toz ilaç kullanıldı. Bu ilaç zararlı böceklerle birlikte, insanları da tehdit ediyordu. Uzmanlar DDT'nin, kişilerde kalp, damar, kanser vs. gibi hastalıklara yol açtığını söylediler. Gerçekten de o devrin insanları hep erken yaşta ve kalp'ten öldüler. Hiç kimse babası kadar yaşayamadı, desem yanlış olmaz. Bu ilaç 1970' lere kadar kullanıldı.

Çukurova, Avrupa ve Amerika'nın deneme tahtasına çevrildi. Her yıl beş on çeşit zararlı ilaç piyasaya sürüldü.

1970'li yllarda, tüm Çukurova gibi, köyümüz arazisi de devlet eliyle tesviye edildi. Çakma kuyu ve kanalların yerine, büyük beton kanallar ve her tarlaya erişe bilecek, kanaletler yapılarak, modern tarımın izleri görülmeye başlandı.

1974 yılıda Kıbrıs Harekatıyla birlikte, beyaz sinek diye bilinen çok küçük ama, pamuğun suyunu emip, verim düşmesine sebep olan, haşere türedi. Beyaz sineğe hiç bir ilaç tesir edemedi. Beyaz sineğin de bir çeşit savaş olduğu öne sürüldü. Mevcut ilçların sineğe tesir etmemesi üzerine, TEMİK denilen; insan sağlığını DDT'den daha çok tehdit eden, aynı barut renginde, ama kokusu ciğerleri parçalayacak kadar etkli, bir ilaç daha kullanıldı. Aynen DDT gibi, TEMİK'in de; insanın kemiklerine kadar işlediği; ancak ölünce kemikle birlikte çürüyerek toprağa geçtiği öğrenildi ama iş işten geçmişti. Girdi'lerin çok artması, pamukçuluğu bitirdi.

Değişen ve gelişen çağ; tarım ürünlerini de değiştirdi. Sulamayla birlikte ikinci ürün ekilmeye başlandı. Buğday hasadından sonra; önceleri pamuk ekilirken, daha sonraları, soya ve mısır ekilmeye başlandı. Yılda iki ürünün, toprağı zayıflatması ve verimi düşürmesi üzerine, yine tek ürün ekilmeye başlandı. Bu da mısır. Neredeyse buğday ekimi de ortadan kalktı gibi bir şey.

Maalesef artık toprak; gübre ve hormon olmadan verim vermemetedir. Bunun da kanser ve Kalp- damar hastalıklarının sebebi olduğu bilinmektedir. Ülkemizde Doğal ürünlerin değerini bulmaması da köylümüzü böyle girişimlerden uzak tutmaktadır. Dileriz devletin yapacağı katkılarla, zaralı tarım yerini, doğallığa bırakır.

HAYVANCILIK

Önceleri, evler kalabalıktı. Her ailenin üç beş, ineği olurdu. Her evin süt'ü, yoğurdu, tere yağı olurdu. Herkes tavuğunu yetiştirir, etini ve yumurtasını yerdi. Sonra çocukların ortaokul, lise ve üniversitelerde okuması, hayvancılığı pahalı hale getirdi. Bu hayvanların hepsi, nerdeyse ortadan kalktı. 2000'li yıllarda, devlet politikas sonucu, kredi desteğiyle de moden hayvancılık bir kaç aile tarafından tekrar yapılmaya başlandı. Ama yem'in pahalı, süt'ün ucuz olması da, böyle bir girişimi olumsuz etkileycek gibi görünüyor.

Batılı ülkelerin, Kuş gribi safsatası sonucu, devlet tarafından bütün tavuklar yok edilmiş olup; doğanın dengesi bozulmuş ve kene gibi zararlı böcekler insanlarımızın canına mal olacak şekilde çoğalmışlardır.

Son yirmi yılda bir kaç aile koyunculuğu meslek haline getirmiş olup; köyün kurbanlık ihtiyacının bir kısmını karşılamaktalar. Eskiden kurban bayramında, sadece koyun kesme geleneği varken, yakın köylerden yapılan evlilikler sonucu; keçi de kurbanlık hayvarlar arasında yerini almaya başlamıştır.

Ahmet ABASIKELEŞ Edebiyat Öğretmeni

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2004 - Lütfi CAYMAZ
> 1999 - Durmuş UZEL
> 1994 - Durmuş UZEL
> 1989 - Selahattin UYGUN
> 1984 - Mehmet ARIKAN
> 1977 -Turan DURU
> 1987 - ALİ AYDIN

Altyapı bilgileri

Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı vardır ancak sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

[aslan6641]

Büyükburhaniye, Ceyhan

Büyükburhaniye, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün ilk adı Yeşilhüyük olup daha sonra, Büyükburhaniye olarak değiştirilmiştir.Köyde daha çok yaşlı nüfus bulunmaktadır. Genç nüfus Ceyhan ilçesi ve Adana iline yerleşmiştir.

Kültür

Köyün gelenek, görenek ve yemekleri hakkında bilgi bulunmamaktadır.

Coğrafya

Adana iline 48 km, Ceyhan ilçesine 9 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2004 -
> 1999 -
> 1994 -
> 1989 -
> 1984 -
> 1977 -

Altyapı bilgileri

Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi vardır ancak ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

[aslan6641]

Ceyhanbekirlinin anlamı aşağıda ki yazımda belirttiğim üzre bu sayfaya tam kapsamlı yazamasakta,konumuza ışık tutar sanırım.

Geçmiş tarihin, derinliklerinden büyük mücadelelerle at üstünde orta asyadan çok uzun yollar katederek Çukurovanın incisi Ceyhanın,önce Altıgözbekirlisine oradanda Ceyhanbekirliye gelen oguzların 24 boylarından birisi olan bayat boyunun mensupları olan Ceritlerin, gelmiş geçmiş en yigit atalarından birisi kabuledilen Ceritbekirin isminden alınmıştır.bizim ceyhanbekirlimiz.

Öncelikle sözlerime başlarken sevgilerimi sunuyorum; Daha önceki yazımda belirttiğim üzere Ceyhanbekirliyi daha kapsamlı bir şekilde anlatacağımı söylemiştim, çünkü ben bu köyün oğluyum,bağırından çıkan yiğeniyim onun için ben ortalama yirmi yıldır Ceritleri araştırmaktayım. Ceyhan yöresinde Cerit köyleri on yedi,Kırşehirde sekiz, Kırıkkale Keskin civarında sekiz, Antepte yirmi bir ayrıca antep hudutları içerisinde yaşamakta olan Baraklarında Cerit oldukları Türk tarihçilerimiz tarafında tescillenmiştir. Maraşta dört,Hatay Kırıkhanda dört ve Anadolunun yirmiüç çeşitli köyleri, merkezlerde yaşayan Ceritler olduğunu ve bunların hepsinin soylarının Ceyhanbekirli ile akraba olduklarını anlatma istiyorum. Ama çok uzun olduğu için şimdilik tüm Ceritlere armağan ettiğim HEY TÜRKMENLERİN OĞLUSUN adlı şiirimi sizlerle paylaşmak istiyorum saygılarımla.


Hey Türkmenlerin Oğlusun

Oğuzların günhan oğlu bayatların boyundansın
Altayların güzel oğlu aralların koyundansın
Sancakların bozoku ceritlerin soyundansın
Hey Türkmenoğlu Türkmenlerin oğlusun

Metehanın bozokundan kaandandır soyumuz
Ergenekon ününden mertlikdir huyumuz
Asyanın cent şehrinden hazardır suyumuz
Hey Türkmenoğlu Türkmenlerin oğlusun

Soranlara seslen ben Anadoluyum
Himalayalardan gelen atlıların oğluyum
Turan ovasından inen kahırların yoluyum
Hey Türkmenoğlu Türkmenlerin oğlusun

Oğullar verinde Ataları gurur duysun
Ceyhanbekirlide emmim halaylar kurulsun
Oğullar oğul versin çağlayanlar durulsun
Hey Türkmenoğlu Türkmenlerin oğlusun

Ceridim duygulandı yolumuzu söyledim
Asırlık aşiret dagıldı halımızı neyledim
Ağıt yaktım obamada gönlümüzü eyledim
Hey Türkmenoğlu Türkmenlerin oğlusun

Kelamları yazarız nice olur halınız
Hısımları severiz beş haneden aslınız
Turan emiri Türkistanız Malazgirtden namınız
Hey Türkmenoğlu Türkmenlerin oğlusun

15-09-1996

Yaşar Cerit

ceyhan bilindigi üzere adana ilinin bir ilçesidir.bekirli ise tarihin geçmişinde ceritlere efsane olan çok yigit,çok mert,ve sözleri bi kanun gibi kabul edilen cerit bekir,dir.geçmişte cerit bekirin üstüne yakılan bi agıtın başlıgını hatırlayalım,cerit bekir öldü kırıldı kolumuz,o kol basit bir kol degildir.koskoca bi yigitler ordusudur.osmanlının rakkaya sürgüne gönderdigi orada aneze arapları ile hele hele arapların en vahşi ırkı ile ceritogullarının atalarından biri sayılan cerit bekir,önderliginde bi koldur.




Ceyhanbekirlinin anlamı aşağıda ki yazımda belirttiğim üzre bu sayfaya tam kapsamlı yazamasakta,konumuza ışık tutar sanırım.

Geçmiş tarihin, derinliklerinden büyük mücadelelerle at üstünde orta asyadan çok uzun yollar katederek Çukurovanın incisi Ceyhanın,önce Altıgözbekirlisine oradanda Ceyhanbekirliye gelen oguzların 24 boylarından birisi olan bayat boyunun mensupları olan Ceritlerin, gelmiş geçmiş en yigit atalarından birisi kabuledilen Ceritbekirin isminden alınmıştır.bizim ceyhanbekirlimiz.

Öncelikle sözlerime başlarken sevgilerimi sunuyorum; Daha önceki yazımda belirttiğim üzere Ceyhanbekirliyi daha kapsamlı bir şekilde anlatacağımı söylemiştim, çünkü ben bu köyün oğluyum,bağırından çıkan yiğeniyim onun için ben ortalama yirmi yıldır Ceritleri araştırmaktayım. Ceyhan yöresinde Cerit köyleri on yedi,Kırşehirde sekiz, Kırıkkale Keskin civarında sekiz, Antepte yirmi bir ayrıca antep hudutları içerisinde yaşamakta olan Baraklarında Cerit oldukları Türk tarihçilerimiz tarafında tescillenmiştir. Maraşta dört,Hatay Kırıkhanda dört ve Anadolunun yirmiüç çeşitli köyleri, merkezlerde yaşayan Ceritler olduğunu ve bunların hepsinin soylarının Ceyhanbekirli ile akraba olduklarını anlatma istiyorum. Ama çok uzun olduğu için şimdilik tüm Ceritlere armağan ettiğim HEY TÜRKMENLERİN OĞLUSUN adlı şiirimden bir dörtlüğü sizlerle paylaşmak istiyorum saygılarımla YAŞAR CERİT Oğuzların günhan oğlu,bayatların boyundansın.Altayların güzel oğlu,aralların koyundansın.Sancakların bozoku,Ceritlerin soyundansın.HEY TÜRKMEN OĞLU, TÜRKMENLERİN OĞLUSUN.

ceyhan bilindigi üzere adana ilinin bir ilçesidir.bekirli ise tarihin geçmişinde ceritlere efsane olan çok yigit,çok mert,ve sözleri bi kanun gibi kabul edilen cerit bekir,dir.geçmişte cerit bekirin üstüne yakılan bi agıtın başlıgını hatırlayalım,cerit bekir öldü kırıldı kolumuz,o kol basit bir kol degildir.koskoca bi yigitler ordusudur.osmanlının rakkaya sürgüne gönderdigi orada aneze arapları ile hele hele arapların en vahşi ırkı ile ceritogullarının atalarından biri sayılan cerit bekir,önderliginde bi koldur.

Ceyhanbekirli, Ceyhan

Ceyhanbekirli, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

CERİD OYMAĞI HAKKINDA

Cerid kelimesinin anlamı hakkında çeşitli sözlüklerde farklı anlamlar verilmektedir.Cerid, yiğit,cesur, ata iyi binen, eli çabuk, becerikli, sopa, kuru hurma dalı, cirit sopası, "kuru verimsiz toprak" gibi anlamlara gelmektedir. Ceridlerin soy kökünün Oğuzların Bozok koluna bağlı olduğu bildirilmektedir. Yerleştikleri yer olarak da Dulkadir beyliğinin sınırları içi olduğu değişik kaynaklarda belirtilmektedir.Dulkadir veya zülkadriye denen yer 1831 yılında Maraş adını almıştır. Ceridlerle Avşar oymağı arasında, hicri ve rumi takvime göre 1205 yılında miladi takvime göre ise 1791 yılında bir savaş olmuştur. Bu savaşın yeri Osmaniye ile Nizip arasındaki Yarsuvat denilen yer ile Zencirli denen yer arasındadır. Buraya daha sonra Kanlıgeçit denmiştir.Ceridler buradaki savaşı kazanmışlar ve Dadaloğlunun oymağı büyük kayıp vermiştir.1691 yılından itibaren devletin iskan politikası gereği Ceridler başka oymaklarla Sırkıntı ve Karsantı türkmenlerininden başlarına devlet tarafından görevlendirilen beyler idaresinde özellikle bugün Suriye sınırları içinde kalan Halep vilayetine bağlı Rakka kasabasına zorla iskan edilmiş, ceridler bu iskandan sonra defalarca geri gelmiş ve defalarca yeniden zorla Rakkaya iskan edilmişlerdir. Bu arada Rakka dışında Harran, Hama, Humus ve Halep'e de iskan edildiklerine dair de bilgiler vardır.Ceridler bu zorla yapılan iskanlara isyan ettikleri için zaman zaman bizzat asker eliyle zaman zaman da üzerlerine başka oymaklar gönderilerek Rakkaya geri gönderilmek istenmiştir.Avşarlar ise o tarihte Ceridleri olursa Rakkaya olmazsa kendi suvatları ve otlakları dışına göndermek istemişlerdir.Bu yüzden aralarında çıkan savaşta Kırım'a dönmeleri istenmiştir.1600lü yıllarda ceridlerin bir kısmı İrana gitmiş, bir kısmı daha sonraki iskanlarla Balkanlar dahil olmak üzere Suriye ve Kıbrısa zorla iskan edilmişlerdir.En son olarak da 1865 yılında Fırka-i İslahiye denilen askeri kuvvetle Ceridler de dahil olmak üzere tüm Yörük-Türkmen oymakları Anadolunun değişik yörelerine zorla iskana tabi tutulmuşlardır.Bunlar arasında Denizli, Afyon, Mersin, Hatay, Karaman,Amasya, Çorum, Kırıkkale, Yozgat, Kırşehir, Adana, Malatya gibi iller sayılabilir.

Cerit Irakka'dan sökün edince Açılsın Urum'un yolu Cerid'in Silsüpür oğlu Fettah beyim ölünce Kırıldı kanadı kolu Cerid'in

Repertuarındaki bozlaklar arasında göçebe Türkmen aşiretlerinden biri olan Cerit aşiretinin göç ve iskan meseleleri ile ilgili bozlaklar da bulunan Taşan'ın Cerit Türkmenlerinden olma ihtimali hayli kuvvetli. Öte yandan bizzat karısının ifadesine göre, kendisi Ceritlerden olduğunu söylermiş. Cerit aşiretiyle ilgili kaynaklardaki mevcut bilgi de Taşan'ın Cerit olma ihtimalini güçlendiriyor:

"Bozulus'un Orta Anadolu'ya gelmesinden sonra ikiye ayrılarak bir kısmının Yeni İl Türkmenlerinin içine karıştığı tesbit olunan Ceritlerin diğer bir bölümü ise Keskin havalisindeki Bozulus içinde yer almakta idi. Hükümetin Keskin havalisindeki Bozulus Türkmenlerini Rakka bölgesine yapılan iskana tabi tutmasının yanında, Beliç nehri boylarına yerleştirilen Cerit aşireti bir müddet sonra yavaş yavaş iskan mahallini terk ederek Çiçekdağı, Kırşehir ve Bozoktarafına dağıldılar. Geride kalanlar ise 'giden evlerimiz gelmedi' diyerek üçer beşer kaçıp onlara katıldı. "Sözlerinin Dadaloğlu'na ait olduğu sanılan Hacı Taşan'ın söylediği pek çok bozlaktan biri olan şu bozlak özellikle bunu anlatır:

Cerit Irakka'dan sökün edince Açılsın Urum'un yolu Cerid'in Silsüpür oğlu Fettah beyim

Coğrafya

Adana iline 60 km, Ceyhan ilçesine 25 km uzaklıktadır. Coğrafı konumu itibariye büyük yerleşim yerleri yakınlığı ile ulaşım sorunu yoktur. arazisi düz ve tarıma verimli Ceyhan ırmağına yakınlı ve yapılan yeni koprü ile diğer köyve ilçelere ulaşım kölaylaşmıştır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir. Yazları sıcak ve kışları ise yağışlı geçmektedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.muhtarlık aileler arasında belirli secimlerle ve sıra ile gerceklesir.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2004 - SANİ Demir
> 1999 - mansur Cerit
> 1994 - cemil KORKMAZ
> 1989 - Niyazi Polat
> 1984 - A.Cabbar Polat
> 1977 - A.Cabbar Polat
> 1973 - İsmet Cerit
> 1969 - Mehmet Özdemir
> 1965 - Mehmet Özdemir
> 1961 - Ali Paşa Korkmaz
> 1957 - İsmail Korkmaz
> 1954 - NURİ KORKMAZ
> 1950 - M.Ali CERİT

Altyapı bilgileri

Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.Köyün kahvehaneside bulunmaktadır.

[aslan6641]

Çakaldere, Ceyhan

Çakaldere, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köy adını yakınından geçen Çakıllı Dereden alır, bir memur hatasından dolayı çakaldere adı nı alır.

Kültür

Köy 1860 lı yıllarda Kırımdan göç eden Nogaylar ve Tatarlar tarafından kurulmuştur. Köbete, Çibörek, Sorpa,Sarı Burma gibi Geleneksel Kırım Yemekleri pişirilmektedir.Ayrıca su,çay, süt karabiber ve tuz ile kaynatılarak noga çayı tahinle tatlandırıldıktan sonra içine ekmek doğrayarak yenilen ilginç bir nogay yemeğidir. Çakaldere köyünün kurucularından birisi de benim dedem olan GAZİ KEMAL TEK dir.60 lı yıllarda Kahramanmaraşın Göksun ilçesinden Adanaya gelip buraya yerleşmişlerdir.

Coğrafya

Adana iline 42 km, Ceyhan ilçesine 15 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2009- fatih UÇAR
> 2004 - Cem ÖZDEN
> 1999 - Cem ÖZDEN
> 1994 - Yüksel SAĞINDIK
> 1989 - Yüksel SAĞINDIK
> 1984 - Yücel KESER

Altyapı bilgileri

Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

[aslan6641]

Çataklı, Ceyhan

Çataklı, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köy ilk defa 1905 yılında, Balkanlardaki kargaşa sebebi ile Bulgaristandan göç eden muhacirlerin söz konusu bölgeye iskan edilmeleri ile kurulmuştur. Bu köy ve civarındaki muhacir köylerinin sakinlerinin geldiği yer genel olarak Şumnu'ya bağlı olan Akdere Köyüdür. İlk ismi olan Haliliye, köyün hemen yanıbaşına kurulmuş olduğu ve arada doğal sınırının olmadığı Tatarlı köyünün ağalarından olan Halil Körez'in adı ile kurulmuş olup, Çataklı isminin ne alaka olduğu pek bilinmemektedir.

Kültür

Köy nüfusu Bulgaristandan göç eden Türklerden oluştuğu için, Rumeli kültürü ile Adana yöresinin kültürünün bir harmonisinden oluşan bir kültüre sahiptir. Örneğin şivesi ile veya kadınlarının büyük beyaz çarşaflar örtünmeleri ile bu köyde yaşayanların muhacir olduklarını anlamak çok kolaydır.Bu durum yeme alışkanlıklarında da kendisini göstermektedir. Hamur işleri yemeklerde ağırlığını hissettirmektedir, Ancak tabii ki Adana yöresinde et ve kebabın yeri ayrı olduğu için bu köyde de etin yeri ayrıdır.

Coğrafya

Adana iline 77 km, Ceyhan ilçesine 35 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2004 - Halil Mercan
> 1999 - Necati Özyavuz
> 1994 - Necati Özyavuz
> 1989 - Necati Özyavuz
> 1984 - Ahmet Uslu

Altyapı bilgileri

Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyün hem içme suyu şebekesi hem kanalizasyon şebekesi vardır. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı vardır ancak faal değildir. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. ve internet agıda vardır.

[aslan6641]

Çevretepe, Ceyhan

Çevretepe, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Yıl 1908, 1912 ve 1915 tarihleri arasında balkan savaşları öncesi eli silah tutmayan ve sonrasında sırp ve sırp destekçisi toplumların baskıları sonuçu balkanlardan 1,5 milyonun üzerinde Müslüman Arnavut, Türk, Boşnak, Pomak Anadoluya göç etmek zorunda kalmıştır, bu zorunlu göçün içindeki Arnavut nüfusun 800 bin olduğu tahmin edilmektedir ve 400 bini Kosova Kökenlidir. Göçle gelen bu Arnavutları Anadolunun bir çok bölğesine dağıtmışlardır bir kısmıda Adana'nın Ceyhan ilçesinin Cevretepe köyüne yerleştirilmiştir ve köyün Tamamı bu göçlerle gelen Arnavutluğun muhtelif bölğelerinden gelen Arnavutça konuşan Arnavutlarla meskundür, bir önceki kuşak Türkçeyi hiç bilmemekle birlikte günümüzdeki kuşak Arnavutça ve Türkçeyi iki dilide iyi şekilde konuşmaktadır. Pershendetje.Jam krenar qe jam shqiptarNga bursa ne zafer mahall.emri ime ferdija kumanoves dhe rrofte pavarsia e kosovare... Te dua shume shqiptare dhe kosoveeee. civar köylerden KÜÇÜK KOSOVA diye adlandırılır.

Kültür

Yaklaşık 100 yıllık gelenek ve göreneklerini sürdürmektedirler.En ünlü yemekeri mişoriz,fliya,pırpeç,kokra çorbası,tespişte..

Coğrafya

Adana iline 60 km, Ceyhan ilçesine 15 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2004 - Bahri Kaya
> 1999 -
> 1994 -
> 1989 -
> 1984 -

Altyapı bilgileri

Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi ve ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

[aslan6641]

Çokçapınar, Ceyhan

Çokçapınar, Adana ilinin Ceyhan ilçesine bağlı bir köydür.

Tarihi

Köyün adı çevresinde çok sayıda pınar bulunduğu için çokçapınar olduğu rivayet edilir

Kültür

köy halkı türk örf ve adetlerini yaşayış şeklini devam ettiren ve bunu günümüze taşıyabilen nadir köylerden birisidir

Coğrafya

Adana iline 48 km, Ceyhan ilçesine 11 km uzaklıktadır.

İklim

Köyün iklimi, Akdeniz iklimi etki alanı içerisindedir.

Nüfus

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:

> 2004 - Muharrem Metin
> 1999 -
> 1994 -
> 1989 -
> 1984 -

Altyapı bilgileri

Köyde, ilköğretim okulu yoktur fakat taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi vardır. Ptt şubesi yoktur ancak ptt acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.

Dış bağlantılar

* Yerelnet

cehyan belediye başkanı hüseyin sözlü çokçapınarlı olup 2 dönemdir başkanlık yapmaktadır.çokçapınar kireç ocakları kum ocakları ve bir adet kireç paketleme fabrikası ile bölgenin ekonmik yönden üst düzey köylerindendirçköy halkının %45 i bu iş yerlerinde çalışmaktadır.köyün ileri gelenlerinden mevlüt turmuş köyün tek alış veriş marketine sahiptir.